۱۳۸۹/۰۵/۰۳

اثبات گناه کبیره بودن کمک به ستم گر

اثبات عقلی : پس در صورتی که ظالم را اگر یاری کننده نباشد نتواند ظلم بکند، عقل حکم می کند که یاری کردن او حرام و او را با ظالم در زشتی کردار و مواخذه و مسوولیت یکی می بیند و خلاصه عقل ، بدون هیچ تردیدی به حرام بودن یاری ستمگر در ظلمی که می کند ، حکم می کند.
اما اجماع - پس از مراجعه به کتب فقهی ، معلوم می شود که حرمت کمک ستمگردر ستمش مورد اتفاق جمیع فقها و مسئله اجماعی است.
از قرآن هم برای اثبات حرمت آیه شریفه «وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ » که گذشت، کافی است و پر ظاهر است جایی که کوچک ترین میل با ظالم حرام باشد، یقینا یاری کردنش در ظلمش به طریق اولی حرام خواهد بود. زیرا یاری کردن ستمگر از بالاترین مراتب رکون است و نیز در سوره مائده می فرماید: «یاری نکید بر گناه و بر ستمکاری و بترسید  از عذاب خداوند، به درستی که خداوند سخت عفاب کننده است» {سوره مائده آیه3}

۱۳۸۹/۰۴/۲۹

کمک ستم گر در ستم

یاری کردن به ستمگری که ستم کردن پیشه ی اوست (در جهت ظلمش) بدون شک از گناهان کبیره است. مثلا تازیانه به دستش بدهد که مظلومی را بزند یا قلمی به او بدهد تا حکم ظلمی را بنویسد یا امضا کند یا مظلومی را بگیرد تا ظالم او را بزند یا بکشد یا حبس کند و نظایر اینها.
شیخ انصاری علیه الرحمه، در مکاسب محرمه می فرماید : یاری کردن ستمکارن در ستمی که می کنند ، به دلیل های چهارگانه (که مدار اثبات احکام است یعنی قرآن و عقل و اجماع و سنت)  ثبات و از گناهان کبیره است.

۱۳۸۹/۰۴/۲۸

کتاب های موجود در پایگاه


فصل هایی از کتاب معارفی از قرآن

چند داستان از کتاب داستان های شگفت

چند فصل از کتاب توحید

اگر کتابی را مد نظر دارید که در این پایگاه قرار داده شود لطفا در قسمت نظرات ذکر کنید.
بدلیل این که این کتاب ها به صورت الکترونیکی در دسترس نیستند این وبلاگ نمی تواند تمام کتاب را در اختیار شما قرار دهد و فصل های انتخابی شما را می تواند قرار دهد.
اگر کسی از شما مایل بود که در تایپ این کتاب ها سهیم باشد لطفا در قسمت نظرات بفرمایید.

۱۳۸۹/۰۳/۱۶

پیام حضرت آیت الله دستغیب به مناسبت سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی(ره)





بسمه‌تعالی





به مناسبت بیست و یکمین سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی(ره) نکاتی را متذکّر می‌شوم:

مرحوم آیة‌الله العظمی امام خمینی(ره) عالمی مهذّب و عارفی واقع‌بین و وارسته بود. نشانه‌ی علم و فقاهت ایشان، تدریس و تألیفات بسیار و شاگردان مبرّزی است که اغلب در حدّ مرجعیّت قرار گرفتند و نشانه‌ی تهذیب وی، خود ندیدن و خدا دیدن او بود. متکبّر و ریاکار و سلطه‌جو و ظالم و معجب و کینه‌توز نبود و بالعکس متواضع و مخلص و عادل و کریم و عفوّ بود. دلیل بر عرفان او این بود که هر کار خوبی و هر اتّفاق خوبی را به خدا نسبت می‌داد. او می‌گفت این انقلاب را خدا به راه انداخت، خرّمشهر را خدا آزاد کرد و ... و نیز معیّت خداوند را با مردم می‌دانست، لذا مردم را محترم می‌شمرد و آنها را به عنوان ولی‌نعمت خود خطاب می‌کرد. واقع‌بین بود، از خرافات و تخیّلات و توهّمات به دور بود و حتّی خواب‌ها و مکاشفات و پیام‌هایی که بعضاً افراد از ناحیه‌ی حضرت صاحب الزّمان(عج) می‌آوردند را با قرآن و سنّت مقایسه می‌کرد و بی‌جهت قبول نمی‌کرد. کوشش داشت که مردم، خداجو شوند، خداپرست شوند. خود را در ردیف یک شهروند عادی قرار می‌داد، دم از من و فرمان من نمی‌زد. وارسته بود از حبّ دنیا و حبّ ریاست، دلیل بر این مطلب آن که عرش و کرسی برای خود درست نکرد، از بیت‌المال اندوخته‌ای نداشت. قلوب مردم مؤمن، بلکه صادقین جهان متوجّه او شد، همه او را به عنوان رهبر خیرخواه و آزادمنش و دوستدار مردم، بدون تهدید و ارعاب پذیرفتند؛ این بود امام امّت(رحمه الله).



سیّد علی محمّد دستغیب

12 / 3 / 89

۱۳۸۹/۰۳/۰۸

اقسام ستم کاران

ستم عبارت است از تجاوز کردن از حدود خدا و مخالفت کردن آنچه را که عقل و شرع تعیین نموده است و آن بر دو قسم است: 
1- تجاوز کردن از حدود الهی نسبت به خود، مانند مشرک شدن چنانچه در قرآن مجید می فرماید (به درستی که شرک ستم بزرگی است){سوره31آیه 12} یا تکذیب آیات خدا را کردن چنانچه می فرماید : ( کافران، ایشانند ستمگران){سوره2آیه 255} و به  طور کلی قبول نکردن و باور نداشتن امری که عقلا و شرعا اعتقاد به آن واجب  باشد، ظلم است و نیز مانند نپذیرفتن و عمل نکردن به حکمی از احکام الهی و تجاور نمودن به حدی از حدود الهی به اینکه واجبی را ترک کند یا حرامی را مرتکب شود. چنانچه می فرماید:( کسانی که از حدود الهی خداوند تجاوز کنند ، پس ایشان گروه ستم کارانند) و بالجمله در تمام این موارد شخص به خودش ظلم نموده چنانچه می فرماید: ( بعضی از ایشان ظلم کنندگان به خودند.) 
2- تجاوز کردن از حدود الهی نسبت به دیگری. و آن اذیت کردن و آزار رساندن به دیگری از جهت نفس ، مانند زدن و کشتن و حبس کردن ، یا از جهت آبرو مانند دشنام دادن ، غیبت کردن، تهمت زدن، هتک نمودن، یا از جهت مال مانند اینکه مالی را به غیر حق از صاحبش بگیرد یا حق ثابت او را ندهد، و سایر انواع غصب که اشد مراتب آن که اشغال و تصرف مقام و منصب خلافت است که حق صریح اهلبیت علیهم السلام بوده و خلفای جور و بنی امیه و بنی العباس آنرا غصب نمودند و نظیرش نشستن غیر مجتهد عادل بر کرسی قضاوت است. و این قسم از ظالم نیز بر دو نوع است: یکی آن است که ستم و بیدادگری حرفه و پیشه اوست ، مانند حاکم جور و قطاع الطریق و دیگر آن است که بر سبیل تصادف و اتفاق در موردی یا مواردی ظلمی از او صادر شود و به دیگری ستمی نماید. 

۱۳۸۹/۰۳/۰۱

شجره نامه خاندان شریف دستغیب تا شهید آیت الله دستغیب(ره) و حضرت آیت الله سیّدعلی محمّد دستغیب(حفظه الله)

امام علی(ع) ---- امام حسین(ع) ---- امام سجّاد(ع) ----- حضرت زید شهید اباجعفر محمّد ---- ابن محمّد ---- ابن احمد السکین ---- ابا عبدالله جعفر الشاعر ابا الحسن علی نجران ---- ابا عبدالله محمّد الخطیب الشاعر ---- ابا جعفر الحسین الشاعر العزیزی ---- ابا علی جمال الدین حسن ---- ابا خطیر الدین امیری ---- ابا الحسین نجیب الدین امیری زین الدین عربشاه ---- ضیاء الدین علی ---- جلال الدین اسماعیل ---- بهاء الدین حیدر تاج الدین محمد ---- جلال الدین یحیی ---- عماد الدین ابراهیم ---- ابا ابراهیم اسماعیل میر هدایت الله ---- اباجعفر محمّد زمان --- ابا الحسین محمّد --- اسماعیل عبد الحسین --- مهدی --- اسماعیل ----
میرزا هدایت الله (مرجع تقلید عصر خود) 
سیّدمحمّد تقی à------------------------------ß سیّدعلی محمّد 
|                                                           | 
|                                                           | 
|                                                           | 
|                                                           | 
  شهید سیّدعبدالحسین                                          سیّدعلی اکبر 
                                                           | 
                                                           | 
                                                          |
                                                           | 
  سیّدعلی اصغر---- سیّدعلی محمد------سیّدمحمد                        
   

پيوسته در راه خدمات ديني و تهذيب اخلاقي مومنین بود


پيوسته در راه خدمات ديني و تهذيب اخلاقي مومنین بود
مرحوم آیت الله العظمی سيد شهاب الدين مرعشي نجفي

شهادت پر افتخار مرحوم مغفور عالم رباني و مجاهد في سبيل الله آيت الله آقاي حاج سید عبدالحسين دستغيب طاب ثره که عمر پر بركت خويش را پيوسته در راه خدمات ديني و ارشاد و تهذيب اخلاق مؤمنين صرف نموده و از هيچ كوششی در به ثمر رسانيدن اهداف عاليه اسلامي، دريغ ننمودند، موجب تاثر و تاسف عميق مي باشد. اين حادثه مولمه و ضايعه جبران ناپذير را به پيشگاه حضرت ولي عصر ارواحنا فداء و عموم ملت مسلمان ایران ، خاصه حضرات آقايان علماي اعلام و حجج اسلام استان فارس دامه بركاتهم و بازماندگان محترم آن مرحوم و اهالي غيور آن سامان تسلیت و تبريك عرض نموده، علو درجات آن شهید راه حق و توفيقات عموم خدمتگزاران به اسلام و مذهب اهل بيت عصمت و صهارت علیه السلام را از درگاه ربوبیت ، مسئلت می نماید.

۱۳۸۹/۰۲/۲۳

شهيد آيت الله سید عبدالحسين دستغيب در آئينه توصيف مرحوم آیت الله العظمی سيد محمدرضا گلپايگاني


از بهترين علما و مربيان حقیقی جامعه
مرحوم آیت الله العظمی سيد محمدرضا گلپايگاني
«ولا تحسبن الذين قتلوا في سبیل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون».